Literair evenement: de boekenbeurs
Inleiding
Op 5 november gingen Jente en ik samen naar de boekenbeurs, voor mij was dit de eerste keer. Met het oog op deze taak had ik al wat voorbereidend werk gedaan. Ik contacteerde verschillende uitgeverijen met de vraag of we een rondleiding op hun stand konden krijgen. Deze uitgeverijen koos ik zorgvuldig uit volgens hun aanbod. Uiteindelijk was het Davidsfonds zo vriendelijk ons een extra woordje uitleg te geven. Op de boekenbeurs was er natuurlijk veel meer te beleven dan enkel de boeken, er waren signeersessies en lezingen. We maakten een selfie met Mark Tijsmans, we genoten van de randanimatie en kochten uiteraard ook enkele boeken, waaronder Cécile van Ish Ait Hamou. Ik kocht dit boek naar aanleiding van de Hebe haar presentatie van haar lievelingsboek.
Uitgeverij
Ik koos het Davidsfonds uit omdat het een uitgeverij is met een zeer uitgebreid aanbod voor jongeren. Eén van de bekendste schrijvers is Dirk Bracke, de stand stond dit jaar ook volledig in het teken van de verfilming van zijn boek ‘Black’. Er hingen overal posters en de boeken lagen metershoog opgestapeld. We vroegen aan de vrouw die ons een rondleiding gaf of de uitgeverij meegewerkt heeft aan de film. Hierop antwoorde ze ons dat dit niet het geval was, de auteur heeft zelf gekozen om het boek te laten verfilmen. De uitgeverij lift wel mee op het succes van de film. Ze hangen de posters op en maken van Dirk Bracke de hoofdauteur aan de belangrijkste tafel.
Ik denk dat de uitgeverij zich duidelijk wil profileren als een uitgeverij voor iedereen, maar vooral voor jongeren. De stand was opgebouwd uit twee delen, één kant waar alle jongerenboeken stonden en één kant voor de informatieve boeken. Wanneer kijkt naar de aankleding van de beide delen valt vooral ‘Black’ van Dirk Bracke op. Ook de auteurs die aanwezig zijn om te signeren zijn voornamelijk auteurs van jongerenboeken. Toch blijft het Davidsfonds een fonds voor het gezin. Terwijl de kinderen bijvoorbeeld naar boeken van Bracke kijken, kunnen de ouders even lezen in de informatieve uitgave van de uitgeverij. Toch zien de ouders ook in ‘hun’ stuk wat er onder de jongeren leeft.
Er zijn een heleboel titels die ik herken wanneer ik de stand bekijk. Voornamelijk titels van Dirk Bracke; zoals ‘het engelenhuis’, ‘back’ en ‘black’, ‘ik en haar’… Het zijn maar enkele van de vele titels. Ik denk dat ik hierin zeker niet de enige ben, we zijn opgegroeid in een open tijdperk waarin Dirk Bracke de auteur bij uitstek was die maatschappelijke thema’s ook aan jongeren durfde voorleggen. Zelfs nu we wat ouder zijn, blijft Bracke aanspreken nu vooral met zijn film.
Lezing
Er waren op donderdag 5 november verschillende lezingen die goed paste in onze onderwijscontext en uiteraard ook binnen de literatuur. We gingen naar een lezing van Andreas De Block. Hij stelde zijn boek over homoseksualiteit bij dieren voor. Het klinkt misschien een beetje raar dat ik dit in de onderwijscontext vind passen, maar de auteur gaf een duidelijke boodschap mee voor de luisteraar. Hij gaf veel verschillende voorbeelden uit het dierenrijk, hij probeerde het vraagstuk rond aangeboren of aangeleerd homoseksueel gedrag op te lossen en hij legde duidelijke linken naar de mens als dier.
Ik vond het een hele interessante lezing omdat ze heel goed onderbouwd was. De auteur van dit boek haalde heel veel andere schrijvers, filosofen en wetenschappers aan om zijn uitleg te onderbouwen. Er was ook een powerpoint voorzien zodat je een goede visuele ondersteuning had. De inhoud van de lezing was niet wat ik verwacht had, maar zeker heel nuttig.
Ik vond het heel spijtig dat er veel mensen wegliepen tijdens de lezing. Ik snapte dat sommige mensen niet gekregen hebben waarvoor ze kwamen, maar ze stapten met enige walging op. Dit zorgde voor een rare sfeer, vooral omdat de auteur dit ongemakkelijk vond.