Recensie

Paper Towns - John Green

Korte inhoud

Wanneer Margo aan Quinten vraagt om mee te gaan op een tocht waarin ze wraak nemen op haar rivalen verandert alles. Het contact tussen Margo en Quinten was al jaren verwaterd, maar toch kiest zij voor hem wanneer ze een vriend nodig heeft om haar zogenaamde vrienden te straffen. Quinten raakt in de knoop met zijn gevoelens voor Margo en dat wordt er niet beter op wanneer Margo de volgende dag verdwijnt. De politie en de ouders van Margo willen, tot grote ergernis van Quinten, niets ondernemen. Zelfs op school zijn er maar weinig leerlingen die zich vragen stellen bij de verdwijning van een toch populair en bekend meisje. Quinten besluit echter niet zo snel op te geven en hij motiveert zijn vrienden om met hem op zoek te gaan naar Margo. Dit lijdt hem naar verlaten bouwgronden, de papierensteden. Hoe harder hij naar Margo zoekt, hoe vager alles lijkt. Totdat hij de doorslaggevende actie opzet, maar wat gebeurt er dan met Margo en hem?

Mening

Naar mijn mening slaat John Green met dit boek weer de nagel op de kop. Hij zorgt ervoor dat de schrijfstijl en de leefwereld aansluiten bij wat jonge lezers  leuk vinden. Op die manier slaat hij erin moeilijkere thema’s in zijn boeken te laten doorsluipen.

Leefwereld
De lezers waartoe John Green zich richt zijn meestal volop in hun puberteit. Ze vinden het moeilijk hun gevoelens te uiten, worden verliefd, beginnen te twijfelen aan alles en vooral aan zichzelf. Dit boek kan hen een steun bieden. Ze kunnen zich identificeren met de hoofdpersonages, want deze worden erg menselijk voorgesteld. Aanvankelijk is het moeilijker je te identificeren met Margo omdat we haar enkel kennen van de nachtelijke tocht, maar meer op het einde van het verhaal zie je ook hoe zij het moeilijk heeft met zichzelf. Quinten is voor de lezer een veel makkelijker personage, omdat hij zijn gevoelens vrij direct uit doorheen het boek. En wanneer hij dit niet doet, merk je aan zijn acties hoe hij zich voelt.

Ondanks het feit dat er veel aandacht is voor gevoelens en het boek dus vaak beschrijvend is, leest het erg vlot. Er zit veel actie in het boek. In het begin heb je de nachtelijke wraaktocht, waarin elke puber en zelfs elke jongvolwassene meteen mee is. Nadien heb je de zoektocht naar Margo, waarin de informatie maar met kleine kruimels vrijgegeven wordt. Dit is het stuk waarin ik eerlijk gezegd soms een aantal pagina’s oversloeg tijdens het lezen. Zo bijvoorbeeld wanneer je voor de zoveelste keer over de tegenstrijdige meningen rond het bal leest. Maar dit wordt al snel afgewisseld met een roadtrip die in volle vaart naar Margo leidt. De lezer wil uiteraard ook weten waarom Margo verdween en dat maakt ook dit beschrijvend stuk interessant.

Kleine en grote problemen
In het boek is er plaats voor allerlei problemen. Deze quote zegt het eigenlijk allemaal. De schrijver wil de kleinere problemen blootleggen, maar wanneer je de quote verder analyseert, zie je dat er zich een veel groter probleem afspeelt.
 

Quote: “ ‘Sorry’, zei ze. ‘Misschien zou het allemaal anders voor me zijn geweest als ik al die tijd met jou was opgetrokken en niet… getver. Alleen, god. Alleen kan ik gewoon niet van mezelf uitstaan dat ik ook maar iets om mijn vrienden, tussen aanhalingstekens, geef. Want het gaat er heus niet om dat ik zo vreselijk overstuur ben over Jason. Of Becca. Of zelfs over Lacey, ook al was ik echt op haar gesteld. Maar het was het enige dat ik nog had, en ieder papieren meisje heeft minstens één touwtje nodig, toch?’”      

Hier lees je dat Margo gekwetst is door wat haar vriendinnen gedaan hebben. Dit is erg herkenbaar voor de lezer, want iedereen ondervindt al eens problemen in een vriendschap. Wanneer je verder leest zie je echter een helemaal nieuw element, namelijk het papieren meisje. Op dit moment zie je dat John Green een psychologische roman schreef. Hij kijkt eerst feitelijk naar de zaak, zodat de lezers mee zijn, pas nadien gaat hij in op het veel grotere psychologische probleem. Wanneer je het boek verder leest, wordt deze psychologische factor steeds belangrijker. Bij Quinten is dit niet altijd even diepgaand, maar bij Margo is deze factor zeer sterk aanwezig. Je komt te weten wat papieren steden zijn, waardoor je dus ook kan afleiden wat ze bedoelde met papieren meisje, hieraan kan je dan gevoelens koppelen.

Tendensen bij de auteur
Dit is bij John Green zeker geen nieuw beeld. Wanneer je dit boek gaat vergelijken met zijn even bekende ‘Looking for Alaska/ het grote misschien’ zie je hetzelfde beeld terugkomen. Je ziet zelfs een zelfde verhaallijn terugkomen. In eerste instantie weten we niet veel over Alaska, Miles wil steeds meer stukjes van haar geheim ontrafelen en hij wordt ook verliefd op haar. Uiteindelijk lijken de problemen veel groter en zwaarder dan we ooit hadden kunnen vermoeden bij aanvang. Toch zorgt dit niet voor een terughoudende factor om voor boeken van John Green te kiezen.  De boeken worden op geen enkel moment te zwaar of te moeilijk om te begrijpen.

Persoonlijk vind ik de afloop van dit boek veel beter gekozen dan bij ‘het grote misschien’. Hier krijgt het personage op het einde van het verhaal haar spreektijd om haar gevoelens te verantwoorden, dit in tegenstelling met  het abrupte einde van Alaska.

Onderwijs
Als toekomstige leerkrachten Nederlands is er nog een bijkomende vraag die we ons kunnen stellen bij dit boek: ‘Is dit boek bruikbaar voor de lespraktijk en zo ja, hoe?’ Uit de voorgaande bespreking kan u al afleiden dat ik dit boek zeker aanraad. Zeker nu is er in Vlaanderen nog een bijkomende reden om dit boek te gebruiken. Binnenkort is het namelijk Rode neuzen dag, een dag die in het teken staat van psychologische problemen van jongeren en hun begeleiding. Hiermee wil ik natuurlijk het boek niet helemaal naar voor schuiven als een moeilijk psychologisch debacle. Het is een aangename kennismaking met het probleem, waarover  leerlingen een debat laten voeren. En misschien kunnen we antwoorden geven op vragen van leerlingen en ze zo verder helpen.