Kevin Brooks-Naked

Narratologische fiche

Titel: Naked
Auteur: Kevin Brooks
Uitgeverij: Uitgeverij De Harmonie
Uitgavejaar: 2013 (1^ste  druk)
Doelgroep: 13 jaar
Aantal pagina’s: 382
Kernwoorden: Punkband, drugs, IRA, vriendschap en relaties

Bibliografische notatie:

Brooks, K. (2013). Naked. Amsterdam: De Harmonie.

Samenvatting

Lili speelt piano wanneer ze door de populaire Curtis ‘ontdekt’ wordt. Hij heeft een bandje en zoekt een nieuwe bassist, hij is vastberaden Lili te overhalen. Lili laat zich opnemen door de opkomende punkcultuur. ‘Naked’ heeft goede songteksten en de sfeer is goed tot Curtis te ver gaat en de band opzoek moet naar een nieuwe gitarist. William maakt alles ineens zoveel gecompliceerder.
 

Verwerkingen vanuit je eigen ervaring

Opdracht: B4

Ik zou voor de cover met een collage werken. Het boek heeft zoveel verschillende aspecten en op de huidige cover wordt er maar één weergegeven. Ik zou een foto van een band, het logo van de IRA, twee kussende bandleden combineren. Het zou een betere achtergrond geven aan de lezen. Dis is erg belangrijk want veel jonge lezers kiezen een boek aan de hand van de cover.

De achterflap van het boek bestaat uit veel verschillende stukjes. Er is een soort ondertitel, deze zou beter op de voorkant staan,  omdat hij heel goed weergeeft waar het boek over gaat. Er is een stukje over de auteur, er zijn 3 stukjes uit recensies en er is een samenvatting van 2 zinnen. Wanneer de lezer aan het boek begint is alles 1 mysterie. Dit is soms goed, maar soms ook niet. Mij sprak het aan, maar andere lezers weten graag wat ze kunnen verwachten. Zo wordt er bijvoorbeeld niets over de IRA vermeld, terwijl dit voor sommige lezers wel een reden zou kunnen zijn om het boek te lezen.

Verwerking vanuit didactische perspectief

De thema’s die in het boek besproken worden zijn thema’s die ook vaak op school aan bod komen en te maken hebben met attitudes of mens- en wereldbeeld. Zo is er overmatig drank en druggebruik van Curtis, de depressie van Lili’s moeder, de dood van een vriend en de relaties die Lili opbouwt.

Vanuit mijn opvoedingsvisie is de taak van de school meer dan enkel kennis overbrengen. Op school leer je ook hoe je je in de maatschappij moet gedragen, maar moet er ook aandacht zijn voor de emotionele ontwikkeling van de jongeren. Daarom vind ik het belangrijk dat bepaalde, moeilijke thema’s niet uit de weg worden gegaan. We moeten de leerlingen niet laten opgroeien in een beschermde omgeving, want het leven is later ook niet altijd even rooskleurig.

Persoonlijk is dit boek misschien wat te kunstmatig opgebouwd, hiermee bedoel ik dat er te veel problemen in één boek aan bod worden. Ik  schrok bijvoorbeeld heel erg toen de IRA ter sprake kwam.

In mijn lessen Nederlands zou ik uit het boek vooral de stukken gebruiken die over de punkcultuur gaan en de delen waarin het drank- en druggebruik aanbod komen. Het eerste zou ik gebruiken omdat er toen op cultureel vlak veel veranderde en het vak Nederlands is ook cultuur bijbrengen. De delen over het overmatig drankgebruik zou ik gebruiken omdat het bij de leefwereld van de jongeren aansluit. Jongeren beginnen vrij vroeg te drinken en moeten dus ook op deze leeftijd geïnformeerd worden over de gevolgen.

Het boek is zeker ook bruikbaar tijdens de lessen geschiedenis. Zo komen leerlingen ook hier in contact met hedendaagse literatuur, die ze kunnen gebruiken in de lessen Nederlands, maar leren ze ook bij over de gebeurtenissen in de geschiedenis. Het enige probleem hiermee is dat de IRA pas in het 6^de middelbaar aan bod komt, maar de doelgroep van het boek veel lager ligt.

Tot slot geef ik nog enkele voorbeelden van fragmenten die ik zou kunnen gebruiken.

Depressie
Toen ineens, terwijl William mam iets over de scheepswerven in Belfast zat te vertellen, waar de Titanic was gebouwd, stootte ze een vreselijk gekerm uit alsof de ze pijn had en begon ze angstig de keuken rond te kijken, met een verwonderde blik naar de potten en pannen en jampotjes… toen verstijfde ze even en keek recht voor zich uit, daarna plotseling omlaag naar zichzelf met weer een smartelijk gekerm. ‘O, god…’ mompelde ze. ‘O, god…kijk mij nou…kijk mij nou…’ Ze kwam overeind, sloeg haar handen voor haar ogen en week achteruit naar de deur. ‘Neem me niet kwalijk, ’zei ze snikkend. ‘Neem me alsjeblieft niet kwalijk… het spijt me vreselijk… ik wist niet… ik wist niet…’ Ze wankelde achteruit de deur door en daarna hoorden we haar steeds snikkend haastig weglopen, nog steeds in zichzelf mompelend… ( pg 333)

Dood
Wist ik het. Onmiddellijk. Wist ik gewoon dat William niet oké was. Eerst was het puur instinctief, de shock van een vreselijke leegte, die ik niet echt begreep, want de eerste momenten wist ik echt niet waar ik naar keek of wat het voorstelde. Het was het soort beeld dat ik al zo vaak op v had gezien: een rokende puinhoop, smeulende brokstukken, het door vuur zwartgeblakerde wrak van een nog brandende auto… ( pg353)